Тоҷикӣ
Русский
English
Бахшида ба Рӯзи Модарон дар Агентии авиатсияи граждании назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон ҷаласаи ҷашнӣ баргузор гардид.
Сафарзода Дилшод Файзалӣ-Директори Агентӣ дар суханронии худ қайд намуд, ки меҳри беҳамтои модар ба мисли хуршеди олам аст, ки ба тамоми олам саховатмандона нур мепошад, ишқи поки модар ба мисоли чашмаҳои пурҷӯшест, ки дашту биёбонро гулистон мекунад. Зан-Модар мураббии аҳли башар ва нахуст устоди инсон буда, пос доштани иззату эҳтироми модар, заҳмату бедорхобиҳои модар ва арҷ гузоштан ба мақому манзалати ӯ қарзи муқаддаси ҳар як фарди солимфикр ва бонангу номус аст. Бо дастгириҳои бевоситаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ва Ҳукумати кишвар ба мавқеи зан дар ҷомеа таваҷҷуҳи бештар зоҳир мегардад, ки мавқеъ ва нақши занони тоҷик дар ҳаёти сиёсӣ, иҷтимоӣ ва фарҳангии ҷомеа торафт баланд гаштааст.
Солҳои соҳибистиқлолии кишвар баробарҳуқуқии занону мардон ва дар соҳаи муносибати гендерӣ пешравиҳои назаррас ба даст оварда шуданд. Занон кафили рушди ҷомеа дар роҳи ба даст овардани истиқлолият дар соҳаҳои ҳаёти сиёсӣ, иҷтимоӣ, иқтисодӣ ва фарҳангӣ мебошанд. Зан-модар, ки ҷавҳари ӯро меҳру муҳаббат, самимият ва покию иффат ташкил медиҳад, дар ҳама вақт неруе боқӣ мемонад, ки инсоният ба ӯ эҳтиёҷ дорад. Ин ҳама аз он гувоҳӣ медиҳад, ки зан –модари тоҷик дар баробари ба дунё овардану тарбия кардани насли наврас бо поктинативу инсондӯстӣ, нексириштиву фарҳангпарварӣ ва созандагӣ дар амри хайри ободонии сарзамини аҷдодиямон саҳми шоиста дошта, неруи бузурги пешбарандаи сиёсати Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон, нигоҳдорандаи сулҳу ваҳдати миллӣ дар ҳар давру замон буд, ҳаст ва мемонад.
Дар фарҷом аз ҷониби роҳбарияти Агентии авиатсияи гражданӣ занону бонувон бо туҳфаҳои хотиравӣ қадрдонӣ гардиданд.
Адиб, олим ва асосгузори адабиёти муосири тоҷик. Аввалин Президенти Академияи илмҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон. Муаллифи асарҳои «Таърихи амирони манғитияи Бухоро», «Таърихи инқилоби фикрӣ дар Бухоро», «Намунаи адабиёти тоҷик», «Дохунда», «Ғуломон», «Ёддоштҳо» ва дигар асарҳо, ки ба 29 забони хориҷӣ нашр шудаанд.
Олим, академики Академияи Илмҳои ИҶШС, арбоби ҳизбӣ ва давлатӣ, муаллифи китоби оламшумули «Тоҷикон» ва зиёда аз 300 асару мақолаҳо.
Шоири халқӣ, раиси Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон, Қаҳрамони меҳнати сотсиалистӣ, Раиси Кумитаи якдилии халқҳои Осиё ва Африқо. Барои достонҳои «Қиссаи Ҳиндустон»(1948), «Ҳасани аробакаш», «Чароғи абадӣ», «Садои Осиё»,(1960) «Ҷони ширин» (1963) бо ҷоизаҳои давлатии ИҶШС, ҶШС Тоҷикистон ва байналмилалии ба номи Ҷ. Неҳру (1967) сарфароз шуда буд.
Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон. 19 ноябри соли 1992 дар иҷлосияи XVI Шўрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон раиси Шўрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон, 6 ноябри соли 1994 бори аввал, солҳои 1999, 2006 ва 2013 Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон интихоб гардидаст.
Нусратулло Махсум (Лутфуллоев) ходими давлатӣ ва ҳизбӣ. Солҳои 1924-1926 раиси Кумитаи инқилобии ҶМШС Тоҷикистон, солҳои 1926-1933 раиси Кумитаи Иҷроияи Марказии ҶШС Тоҷикистон.
Ходими давлатӣ ва ҳизбӣ. Солҳои 1929-1931 котиби Ҳизби коммунистии ҶШС Тоҷикистон, солҳои 1933-1937 Раиси Кумитаи Иҷроияи Марказии ҶШС Тоҷикистон.
